Viva Italia!

Ciao tutti!!

Tis echt alweer veel te lang geleden dat ik hier een up-date heb gegeven, dus ik heb vandaag maar even een uurtje of twee ingeroosterd om iedereen van nieuwe info te voorzien! De afgelopen 1,5 week zijn echt super snel voorbij gegaan, en het wordt echt steeds leuker en gezelliger! Nog bedankt trouwens voor alle leuke reacties vanuit Nederland!!
Om het mezelf wat makkelijker te maken ga ik alles van de afgelopen van achter naar voor vertellen :p
Gisteravond hebben we dus heerlijk uitgebreid gegeten. Het idee was dinsdagavond met het eten op het dakterras ontstaan. Marieke meldde dat ze wel een keer tiramisu wilde maken, daarvoor waren wel wat vrijwilligers die mee wilde eten, zo’n stuk of 7. Sanne en ik hebben ons samen met Angelique en Nadine helemaal uitgeleefd om 2 pasta salades te maken. Martine en Leonie hadden voor een echt Italiaans voorgerecht gezorgd. Het gezellig en lekker allemaal! Verder was het weer wat minder, dus heb ik braaf mijn taak gemaakt gister middag.
Woensdag was weer zo’n dag dat je vergeet dat je hier eigenlijk voor je studie zit ;-) ’s ochtends 1 lecture gehad over chirugische behandeling van oesophagus kanker, en een practical; live endoscopy. Maar ze zijn hier dus heel creatief in te benoemen van college’s, dus dat practical was meer een college en de live endoscopy hebben we ook niet gezien, maar goed, zo erg was dat eigenlijk ook weer niet aangezien iedereen zijn bikini/zwembroek al aanhad. Op naar het zwembad dus! Sommige hadden het al een beetje met angst genoemd, en helaas bleek het ook waar te zijn; in een italiaans zwembad word je geacht een very charming badmust te dragen....Iedereen heeft dus maar voor 1,90 een mooie halve ballon gescoord om toch maar het water in te kunnen :p foto’s volgen ;-)
’s Avonds kregen we van het mannetje van de receptie een pizza aangeboden, volgens mij om ons zo ver te krijgen, dat we het (in italiaans geschreven) contract tekenen ;-) We hadden de royale keuze uit 3 soorten pizza’s; marina (pizza met alleen tomaten saus....) margarhita (goeie oude) en wurstel (pizza met bleke worst plakjes) maarrrrr we kregen er wel frietjes bij!! Ja, ik heb zelf die combi ook niet bedacht, maar hier schijnen ze het toch vrij normaal te vinden!
Dinsdag was ook een prima dagje! We hadden pas om 16.30 OWG en aangezien veel maandag hun taak al hadden gemaakt konden we lekker naar het zonnige dakterras vertrekken, en dat is opzich best prima vertoefen (lees; zon, heel veel zon, handdoekje (ligt wel een beetje hard, maar dat heb ik er wel voor over), en boekje) maar opgegeven moment ben ik toch maar naar de schaduw verhuisd, want als je zo op het dakterras ligt is er dus echt geen wind en dat hou ik toch niet zo heel erg lang vol. Na onderwijs is iedereen zelf eten gaan maken en zijn we weer naar het dakterras verhuisd om daar met zijn alle te gaan eten. Het enige probleem is eigenlijk dat er geen tafels en stoelen staan op het dakterras. Maarrrr er is wel een studieruimte (met hele ijverige studenten die toch een beetje raar opkijken als er telkens maar van die nederlanders door lopen met hun eten, volgens mij zijn wij ook de enige in het complex die op het dakterras gaan eten) met tafels en stoelen, dus tafels en stoelen naar buiten en het probleem is weer opgelost! Na eten met ondergaande zon (klinkt wel idyllisch ;-) hebben we ’s avonds nog een potje koehandel gespeeld, en toch redelijk op tijd onder de wol gekropen!
Nou, maandag was dus De Dag; Nederland tegen Italie! Maandag overdag niet zo heel veel bijzonders gedaan. ’s Ochtends nog wel even paps en mams uitgezwaaid, die met de fiets naar Padua vertrokken, daarna 2 uurtjes college, en ’s middag taak voor dinsdag gemaakt (ideaal, we hebben op dinsdag en vrijdag onderwijs (in maastricht op maandag en donderdag) dus dan kan je lekker het hele weekend Bella Italia verkennen :D ) Voor Italiaanse begrippen hebben we vroeg gegeten, want we moesten wel een goed plekje hebben om de wedstrijd te zien! Met z’n alle zijn we daar in een grote oranje optocht naar toe gegaan. De oranjegekte zoals die in Nederland is, kennen ze hier niet echt (de blauwe versie dan). Afgezien van een nutella pot met een blauw t-shirt aan, heb ik hier niet veel gezien. Er zijn zelfs Italianen in oranje kleren naar de wedstrijd komen kijken! Het schijnt dat ze geloven dat als ze te vroeg hun blauwe kloffie aandoen, ze dan niet ver in het toernooi zullen komen....tja volgens mij heeft het niet zo veel geholpen. Maar goed, ik heb eigenlijk nog nooit leuk gevonden om een voetbal wedstrijd te kijken. Ik zal proberen om even een sfeerimpressie te geven; 20 oranje Nederlands die allemaal een van de schaarse stoelen te pakken hebben, veel heel italianen daarom heen, en dat allemaal op een zwoele zomeravond op een schattig italiaanse plein :D Dat allemaal samen gaf ook wel een leuk effect als beide landen hun volkslied moeten zingen; praktisch het hele plein staat mee te springen als eerste volkslied word gespeeld, op een klein groepje in het midden na. Vervolgens begint het tweede volkslied; 22 Nederlands (er was ook een nederlands echtpaar) die onder (helaas) toch wat boegeroep met de hand op de borst het Wilhelmus zingen. Afgezien van 1 Italiaan die redelijk aggressief werd, heb ik me de hele wedstrijd toch tamelijk veilig gevoeld. Na de wedstrijd werden zelfs door enkele Italianen gefeliciteerd met onze overwinning ;-)
Nu ga ik even een sprong in de tijd maken, dat is vertelt namelijk net wat makkelijker. Vrijdag zijn namelijk mijn ouders langs gekomen! Ze zijn op de fiets van venetie naar ferrara gefiets, en kwamen dus vrijdag in Ferrara aan. ’s Avonds zijn we lekker wat in de stad gaan eten, en was heel leuk om alles van de eerste 1,5 week te vertellen.
Zaterdag zijn we in Ferrara gebleven, en heb ik mijn paps en mams de stad laten zien. In het midden van het centrum is een groot kasteel (echt zo klassiek kasteel met 4 van die torens) en die zijn we ’s ochtens gaan bekijken. Daarna nog een beetje door het centrum geslenterd en tijdens de siesta heb ik ze Darsena City geshowed (dat is dus het complex waar we zitten). Vervolgens zijn we op jacht gegaan om toch nog een laptop hier te fixen; dit resulteerde in fietstocht rond ferrara, en was eigenlijk ook best handig om een indruk van de stad te krijgen! Uiteindelijk is het toch niet echt handig om een laptop in italia te kopen, maar gaan we er nu een regelen vanuit nederland, dus ik hoop dat ik dan iets vaker een up-dateje kan geven!
Zaterdag avond hebben we bij mij in het appartement lekker geborreld en gegeten. Omdat ik toch hele enthousiasten verhalen van mijn ouders over venetie had gehoord, wilde ik er toch graag nog een keer heen (de vorige keer vond ik het een beetje tegen vallen, maar dat was ook in maart/april met slecht weer...) dus zondag zijn we om half 10 op de trein gestapt. Uiteindelijk snap ik niet waarom ik het de vorige keer niet zo denderd vond, want wat is het toch een mooie stad!! We hadden ook stralend weer, en de drukte viel nog enigzins mee. Eigenlijk hebben we de hele dag door de straatjes lopen slenteren, en veel winkeltjes bekeken op jacht naar een ketting voor Jose (de vorige was al gesneuveld), tot grote opluchting van mijn vader in mij hebben we er ook een gevonden ;-) Rond 6 uur nog lekker een pizza bij het water!!! gegeten (we zaten rond een uur of 5 een beetje in verkeerde deel van de stad, en hebben ruim een uur gelopen op zoek naar een pizzaria bij het water...) Daarna zijn we weer richting Ferrara vertrokken. Al met al weer een echt vakantie weekend gehad :D
Nu ga ik dus weer verder met vrijdag ochtend ;-) Vrijdag ochtend werden we (Nadine, Sanne, Marlies, Wouter, Stijn en ik) om 8 uur verwacht bij het secretariaat van de afdeling chirurgie. We hadden al gehoord dat het mogelijk was om bij een operatie mee te kijken, en het leek me interessant om het een keer te zien. Het was dus ook een hele bijzondere ervaring. We kregen allemaal een groen pak aan (one size fits all ;-) hoofdkapje op en mondkapje voor (ik haat die dingen!) en hup, de OK in. foto volgt ook nog ;-) Bij de operatie die we gingen bekijken werd de maag en de galblaas verwijderd ivm kanker. We werden echt als een soort van VIP studenten behandeld, wij mochten namelijk op krukjes achter de chirurgen staan, terwijl de italiaanse studenten aan de zijkant stonden mee te kijken, heel apart.....Ook werd er best veel in het Engels aan ons uitgelegd, heel aardig! Al met al duurde het ruim 5 uur, dus dat was best wel lang. Maar goed, eerlijk gezegd heb ik toch geen ambitie om chirurg te worden....
Eigenlijk word mijn verhaal nu wel heel lang, en ik moet ook een keer gaan ontbijten :p Misschien dat ik in het weekend nog een keer het gat tussen dinsdag en vrijdag op vul, maar anders moeten jullie maar even de waarbenjij.nu van sanne lezen ;-)
Arrivederci!!!