Glasgow & Culzean castle

Heey!

Allereerst bedankt voor alle berichtjes; het blijft altijd leuk om die te lezen! Dus laat gerust nu weer iets achter ;-)

Ik zal beginnen met het co-schap; dat is tenslotte de reden dat ik hier ben. Afgelopen vrijdag hebben Tanja (de mede-co uit Maastricht) en ik een bezoekje gebracht aan de Huntington clinic. Even voor de niet medici: huntington is een erfelijke ziekte die de hersenen aantast. Patiënten krijgen ontwikkelen zowel psychiatrische als neurologische symptomen; oa. depressies, dementie en oncontroleerbare bewegingen. De ziekte komt in deze regio zo’n 2x zo vaak voor als normaal, dus er zijn regelmatig clinics. De eerste clinic viel helaas een beetje tegen. De arts was een invaller en vroeg de patienten niet veel, de verpleegster nam het daarom maar over. Daarnaast waren de patiënten eigenlijk allemaal nog vrij goed, dat is fijn voor de patiënten, maar altijd minder voor een co ;-)
Daarom zijn we een week later nog een keer meegegaan; deze keer hebben we een paar patiënten gezien bij wie de ziekte al verder gevorderd was. Best heftig om te zien; vooral als je bedenkt dat binnen een familie vaak meerdere mensen zijn aangedaan. Helaas nog steeds de zelfde arts, zelfs de verpleegster vond het hem vreselijk; toen de arts heel even de deur uit was, was het eerste wat ze tegen ons zei ‘he’s awful!!! tja...;-)
Verder heb ik dinsdagochtend een ECT gezien. Omdat de patiënten algehele een spierverslapper krijgen dacht ik dat je niet zo heel veel zou zien; nou dat viel best tegen. We hebben één behandeling gezien, maar de patiënte kreeg duidelijk een soort epileptisch insult en alle ledematen zwaaide wild in het rond.
Wat ook nog interessant was mijn dag bij de forensische geneeskunde. ’s Ochtends ben ik bij de visite geweest op de IPCU, maar die was met 45 minuten al afgelopen. Gelukkig kon ’s middags nog mee naar Glasgow. De psychiater moest daar een patiënt beoordelen, die waarschijnlijk binnen een paar maanden hier naar toe komt. De beste man heeft schizofrenie en had een paar geleden een zelfmoordpoging gedaan door zijn flat met gas op te blazen; hij heeft het dus overleefd, maar samen met zijn flat waren wel nog 17 andere flats zwaarbeschadigd...Hij verbleef nu in psychiatrische instelling die qua beveiliging de op een na zwaarste is. Ik moest dan ook mijn paspoort meenemen, meerdere afgesloten deuren door, door zo’n metaaldetector poortje, mijn jas moest door de scanner en je kreeg je persoonlijke alarm die je altijd bij je moet dragen; kortom, wel interessant dus!
Met de patiënt ging het trouwens al tijden een stuk beter en hij kan binnen een paar maanden richting Ayr komen.

Buiten het co-schap hebben we veel vrije tijd, natuurlijk ook in de weekenden, maar de werkdagen zijn hier ook niet zo lang. Ze beginnen hier niet voor 9.00 en vaak ook pas om 9.30 of 10.00 en halverwege de middag is het meeste ook weer klaar.
De eerste week was het best lekker, maar na 2 weken begint dat hier toch wel een beetje te vervelen. In Maastricht heb je altijd genoeg te doen als je vroeg klaar bent, en dat is hier toch een stuk beperkter helaas. Ik mis dan eigenlijk ook wel de gezelligheid van Maastricht, maar gelukkig kunnen de weekenden de doordeweekse dagen wel enigszins compenseren :-)

In het eerste weekend hebben we zaterdag Glasgow bezocht. Schijnbaar niet de meest mooie Schotse stad, maar wel genoeg te doen! Heel verantwoord hebben we eerst een bezoekje gebracht aan de Kelvingrove Art Gallary (het was toch gratis ;-)), vervolgens zijn we naar de Botanic garden gegaan, geslenterd door west end en zijn we op zoek gegaan naar goede tea room voor een scone. De Willow tea room werd in meerdere folders en gidsen aangeraden, dus daar moesten we naar toe! We hebben een tijdje moeten zoeken en uiteindelijk hebben hem gevonden; maar een maal binnen vonden we het eigenlijk allebei niks; heel Engels en echt heel stijf ;-) Gelukkig heb ik ergens anders mijn scone nog wel gehad.
Daarna nog naar de Cathedral geweest en naar Necropolis, waar vanaf je een goed uitzicht hebt over de stad.
Het leukste van glasgow vond ik ik eigenlijk de pub, waar we de dag hebben afgesloten ;-) In maastricht hebben we een boekenkerk, in Glasgow hebben ze het nog beter aangepakt: een pub in een kerk! Leuke sfeer en lekker gegeten, een aanrader dus!
Zondag zijn we naar Culzean castle gweest; volgens iedereen uit de omgeving echt een must-see.
Hoewel het de hele dag regende was het wel de moeite waard; zowel het park als het kasteel zelf. De foto’s zullen wel volgen op deze site of facebook, altijd makkelijk ;-)
Ik had trouwens wel het gevoel dat Tanja en ik de gemiddelde leeftijd flink naar beneden haalde ;-)

Morgen zullen Tanja en ik naar Loch Lomond gaan. Dit is een meer iets ten noorden van Glasgow gelegen. Waarschijnlijk een beetje wandelen, een boottripje en een beetje de toerist uit hangen ;-)

Liefs, Karen

@ Tineke: hometeams hebben ze hier inderdaad ook veel, als het goed is ga ik binnenkort ook een keertje mee met een hometeam van general psychiatry.